Rejestracja znaków towarowych stałą się możliwa w drugiej połowie XIX wieku. Wcześniej produkty oznaczano sygnaturą rzemieślników, tak aby władza mogła wyśledzić producenta wadliwych towarów. Pierwszym zarejestrowanym znakiem towarowym Ericssona był tzw. Dachshund. Był to pierwszy na świecie telefon z mikrofonem i głośnikiem w jednej części. Telefon znany jako 'jamnik' stał się ogromnym sukcesem na rynku. W 1894 został umieszczony w pierwszym oficjalnie zarejestrowanym logo firmy Ericsson.
W 1918 roku Ericsson połączył się z Stockholms Allmanna Telefonaktiebolag. Nowo powstała firma Allmanna Telefonaktiebolaget lm Ericsson używałą combinacji znaków obu firm. Połączono więc telefon Ericssona z gwiazdą firmy SAT Henrika Tore Cedergrena.
Firma Allmanna Telefon AB LM Ericsson działała również na terenie Polski. W 1922 roku na skutek negocjacji z polskim rządem utworzona została spółka PAST, będąca w 57 proc. własnością firmy Ericsson i w 43 proc. państwa polskiego, a następnie w 1924 roku LM Ericsson Polska Akcyjna Spółka Elektryczna PASE. PAST otrzymała 25-letnią koncesję na utrzymywanie sieci telekomunikacyjnej w Warszawie. Obie spółki miały swoje logo oparte na znaku firmy Ericsson. PAST jako spółka akcyjna funkcjonowała do 1939 roku. Tuż po zakończeniu wojny w 1946 roku spółka została znacjonalizowana. Obecnie mieszkańcy Warszawy kojarzą PAST z budynkiem przy ul. Zielnej 39. Tzw. PAST-a była najwyższym obiektem w Imperium Rosyjskim, a jej zdobycie przez powstańców warszawskich jest świętowane do dziś. Logo Polskiej Akcyjnej Spółki Telefonicznej, czerpało inspirację ze znaku firmy SAT Henrika Tore Cedergrena, w samym środku logo znajdował się pierwszy telefon firmy Ericsson wraz z otaczającymi go błyskawicami. W przypadku logo PASE, w centrum umieszczono charakterystyczny telefon firmy Ericsson, tzw. jamnik.
Ponieważ firma rozszerzała swoje wpływy na wielu rynkach innych niż szwedzki, powstało mnóstwo lokalnych wariacji logo Ericssona. W 1926 roku usunięto z nazwy firmy słowo „Allmanna” i dostosowano logo. W latach 20. Firma rozszerzała swoje portfolio kupując mniejsze przedsiębiorstwa w różnych krajach. Każdy z nich miało stworzone logo w oparciu o stylistykę logo Ericssona.
Pierwsze korporacyjne logo Ericssona utworzono w 1927 roku. Podstawą pozostała gwiazda. Natomiast Dachshund został zastąpiony bardziej nowoczesnym telefonem. Wykorzystano również typografię używaną wcześniej w korporacyjnych listach, katalogach i broszurach. Nazwa Ericsson została zapisana kursywą, a pod literą „n” znalazł się długi ogon.
W 1942 roku głównym kolorem korporacji stał się czerwony. Zmieniono logo na bardziej przystające do ówczesnych czasów, choć stare znaki wciąż pozostawały w użyciu w wielu krajach. Niektóre produkty, jak np. Ericofon, miały swoje własne logotypy. Znak korporacyjny tworzyła zapisana kursywą nazwa Ericsson na tle liter LM.
W czasie drugiej wojny światowej Ericsson produkował cały szereg różnych urządzeń, m.in. sygnalizatory świetlne, radioodbiorniki, telewizory, budziki. Rozwój techologiczny w latach 60. i 70., powszechność elektroniki, a także deregulacja rynków w wielu krajach dała szansę na rozwój korporacji. W tamtym okresie Lars Ramqvist, członek zarządu Ericssona, stworzył termin „One Company”, dążąc do tego by cała grupa firm została połączona pod jedną spójną identyfikacją wizualną.
Po długich debatach wybrano propozycję Terry’ego Moore’a, projektanta AID, która składała się z dwóch elementów: nazwy Ericsson w specjalnie stworzonej typografii i stylizowanej litery E. Korporacyjny kolor został zmieniony z czerwonego na niebieski w 1982 roku. Logo do dziś, z niewielimi zmianami, pozostaje to samo. Obecnie używany kolor to ciemno niebieski, dopuszcza się również stosowania stylizowanej litery E bez napisu Ericsson.
